Τέλος καλοκαιριού του 1973 και ο Μιχάλης επιστρέφει από την Κύπρο, προκειμένου να είναι παρών στο άνοιγμα της διαθήκης της γιαγιάς Παναγιώτας. Εν τω μεταξύ, ο θάνατος του Αργύρη έχει βαρύνει κι αυτός με τη σειρά του το κλίμα στη γειτονιά. Και καθώς ο Άγγελος πρέπει επειγόντως να κάνει εγχείριση αφαίρεσης των αμυγδαλών, η αγωνία του δεν μπορεί να αντισταθμιστεί από καμιά υπόσχεση για κατανάλωση παγωτών: για πρώτη φορά, ο βενιαμίν της οικογένειας, φοβάται ότι μετά τη γιαγιά του, μπορεί να είναι ο επόμενος Αντωνόπουλος που θα πεθάνει. Έτσι, δια παν ενδεχόμενο, αποφασίζει να κάνει κι αυτός την διαθήκη του. Για την ακρίβεια, όχι μία, αλλά πολλές!