Rok 1934. Stefan Starzyński zostaje komisarycznym prezydentem Warszawy. Na stanowisku ma pozostać do wyborów. Rok 1939. W wyborach Starzyński nie uzyskuje wymaganej większości, ale w dalszym ciągu pełni funkcję prezydenta. 1 września 1939 r. Stefan Starzyński zaczyna organizować życie w bombardowanej stolicy. Sprzeciwia się nakazowi ewakuowania ważniejszych urzędów i w porozumieniu z generałem Czumą organizuje cywilną obronę miasta.